Vikas Pandey ve Soutik Biswas | G20 Tepesi, Delhi
G20 Zirvesi sonunda yayınlanan ortak bildiride Rusya’nın Ukrayna’ya karşı yürüttüğü savaş nedeniyle doğrudan eleştirilmesinden kaçınıldı. Grupta Rusya’nın Ukrayna’yı işgali konusunda ne kadar keskin bir bölünmüşlük olduğu göz önüne alındığında, bu deklarasyonun Hindistan açısından önemli bir diplomatik kazanç olduğu değerlendiriliyor. Peki buraya nasıl geldik?
Birkaç gün önce Hindistan’ın evi olduğu tepede ortak deklarasyon üzerinde anlaşmaya varmak neredeyse imkansız görünüyordu.
Sonuçta tüm G20 ülkeleri, deklarasyonu hiçbir yorumda bulunmadan oybirliğiyle onayladı.
Ukrayna zirvede temsil edilmedi ve deklarasyondan duyduğu hoşnutsuzluğu dile getirdi.
Ancak ABD, İngiltere, Rusya ve Çin gibi ana aktörler sonuçtan duydukları memnuniyeti dile getirdi.
Peki Hindistan, Ukrayna konusunda tamamen farklı görüşlere sahip ülkeleri uzlaştırmayı nasıl başardı?
Bildirgenin yakından incelenmesi ve zirveden önceki haftalarda yaşanan bazı jeopolitik gelişmeler bazı ipuçları sunuyor.
Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika’dan oluşan beş ülkeden oluşan BRICS grubu, Ağustos ayındaki zirvesine altı yeni üye ekleme kararı aldı.
Yeni üyeler Arjantin, Etiyopya, Mısır, İran, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin Çin ile yakın bağları var.
Bu genişleme, G20 zirvesinin sonuçlarında doğrudan bir rol oynamamış olabilir, ancak Batı’nın, Çin’in özellikle gelişmekte olan dünyada son birkaç yıldır artan nüfuzuna karşı ihtiyatlı davrandığı bir sır değil.
Eurasia Group danışmanlık şirketinin Güney Asya direktörü Pramit Pal Chaudhuri, “Bu doğrudan bir faktör değildi, ancak Batı, özellikle ABD, Çin’in Batı’ya zıt alternatif bir uluslararası düzen yaratmaya çalıştığının farkında” diyor. firma.
“Batı’nın Hindistan’ı Çin’e karşı bir denge unsuru olarak gördüğü ve Delhi’nin dönem başkanlığının herhangi bir açıklama yapılmadan sona ermesini istemediği de bir sır değil.”
Dolayısıyla Batı’nın Hindistan’a uzlaşma sağlamasına yardım etmesinin birden fazla nedeni vardı.
Hem Rusya’yı hem de Batılı ülkeleri tatmin eden dil
Asıl anlaşmazlık noktası Ukrayna’daki savaştı. Geçtiğimiz yıl Bali Tepesi’nde yayınlanan G20 bildirgesinde “Rusya Federasyonu’nun Ukrayna’ya yönelik saldırganlığı” kınanırken, bazı üyeler bu değerlendirmeye karşı çıkmıştı.
Batı’nın Bali’de kullanılandan daha zayıf bir dili kabul etmesi mümkün görünmüyordu ve Rusya, savaştan kendisini sorumlu tutan bir açıklamayı kabul etmeyeceğini belirtmişti.
Bir atılım gerekiyordu ve Hindistan bu atılımı yapabilecek konumdaydı çünkü hem Moskova hem de Batı ile iyi ilişkileri vardı.
Sonuç olarak deklarasyonda hem Rusya’yı hem de Batılı ülkeleri memnun eden bir dil kullanıldı.
Danışmanlık firması Control Risks’in Asya-Pasifik ortağı ve başkanı Angela Mancini şunları söyledi: “Batı’nın Hindistan’ın diplomatik kazanç elde etmesini istediği açıktı. Her zaman bir uzlaşma vardı. Ancak ABD ile ABD’nin üzerinde anlaşmaya varamadığı sorunlar olsaydı Batı dil konusunda anlaşamadı, ortak uzlaşıya varacaklardı.” “Bildirgeyi imzalamazlar” diyor.
Delhi deklarasyonu savaştan dolayı Rusya’yı suçlamaktan kaçınıyordu. Analistler bunu Bali’ye göre daha yumuşak bir tutum olarak değerlendirdi. Ancak “Ukrayna’daki çatışmanın küresel gıda ve enerji güvenliğine ve insanların acılarına olumsuz yansımalarının” olduğu belirtildi.
Sonuçta Birleşik Krallık, ABD ve Fransa başkanları, deklarasyonun zirvenin iyi bir sonucu olduğu konusunda Rusya ile aynı fikirde görünüyordu. Ancak iki taraf da bu sözleri farklı yorumladı.
İngiltere Başbakanı Rishi Sunak, deklarasyonun “savaşın gıda fiyatları ve gıda güvenliği üzerindeki etkisini vurgulayan güçlü bir dil içerdiğini” söyledi. Rusya Dışişleri Bakanı Sergei Lavrov, Delhi zirvesini bir dönüm noktası olarak nitelendirdi.
Ancak Ukrayna beklenmedik anlaşmadan memnun olmadı ve G20’nin gurur duyacak hiçbir şeyi olmadığını söyledi.
Bir Rus hükümetinin müzakerecisi, bu yılki zirvenin kümenin neredeyse 25 yıllık tarihindeki “en zor G20 zirvelerinden biri” olduğunu söyledi.
borç krizi
Gelişmekte olan birçok ülkenin karşılaştığı borç krizi de zirve öncesinde önemli bir endişe kaynağıydı.
Gelişmekte olan ülkeler her zaman zengin ülkelerin kaldıraçlarını artırmaları gerektiğini savundu. Pandeminin ardından çıkan savaş, yaşadıkları zorlukları daha da artırdı. Dünya Bankası’nın Aralık ayı verilerine göre dünyanın en yoksul ülkelerinin yıllık 62 milyar dolar borcu var ve bu borcun üçte ikisi Çin’e.
Çin’in borç verme koşulları Batılı yetkililer tarafından ‘yırtıcı’ olarak tanımlanıyor; Pekin bu iddiayı reddediyor.
Rusya ile yakın iş birliği içerisinde olan Çin’in deklarasyonu veto etmesi mümkündü ancak bunu yapmadı. Borç kriziyle ilgili paragrafta doğrudan veya dolaylı olarak Çin’den bahsedilmiyor.
Pal Chaudhari, “Borçların hafifletilmesi konusunda herhangi bir ilerleme görmedik. Borç verme uygulamalarına yönelik herhangi bir eleştiri, birçok açıdan Çin karşıtı bir hareket olarak yorumlanabilir” diye ekliyor.
Açıklamada, borçla ilgili bir kriz olduğu kabul edildi ve G20 ülkelerine, savunmasız ülkelere yardım etmek amacıyla 2020’de mutabakata varılan ortak çerçevenin uygulanmasını hızlandırmaları çağrısında bulunuldu.
Fosil yakıt ve yenilenebilir enerji
G20 üyeleri, yenilenebilir enerji kapasitesini 2030 yılına kadar üç katına çıkarmayı kabul etti ancak sera gazlarının yaklaşık yüzde 80’inden sorumlu olmasına rağmen karbon emisyonlarının azaltılması konusunda önemli bir hedef belirlemedi.
Daha da önemlisi, deklarasyonda ham petrol kullanımının azaltılmasına yönelik herhangi bir hedeften bahsedilmiyordu. Bunun yerine, kömür kullanımının kademeli olarak azaltılmasına odaklanıldı. Bu durum Suudi Arabistan ve Rusya gibi ham petrol üreticilerini sevindirebilir. Hindistan ve Çin bile Batı’nın “gerçekçi olmadığını” düşündükleri emisyon azaltma hedeflerini belirlemesinden rahatsız.
Delhi, önemli tavizler vermek anlamına gelse bile uzlaşmaya varmak için çok çabalıyor gibi görünüyor.
Mancini, “Bunun bir uzlaşma belgesi olması gerektiği göz önüne alındığında, bu uzlaşmayı sağlamak için bazı alanlarda dilin biraz yumuşatılması şaşırtıcı değil” diyor.
Zirveden önce bile kümeyi birleştiren konulardan biri Afrika Birliği’nin G20’ye dahil edilmesiydi.
Bu durum Delhi’nin gelişmekte olan Küresel Güney ülkelerine küresel platformlarda daha fazla söz hakkı verme çabalarını daha da güçlendirdi.
